Succesformule | Comeback | Internationaal | Publiciteit | Speelfilm |
De makers probeerden op verschillende manieren de kinderen bij
de serie te betrekken. In 1971 werd er een songfestival gehouden in het
Dierenbos. Juffrouw Ooievaar vormde in haar eentje de jury en gaf iedere
Dierenbosche deelnemer een 7+, waardoor er geen echte winnaar was. Omdat dit
niet de bedoeling was, mochten de kijkbuiskinderen stemmen op hun favoriete
liedje. In totaal kwamen er ruim 220.000 stemmen binnen. De uiteindelijke
winnaar werd Ome Gerrit met het nummer "Landjuweel".
Op een gegeven moment, in de tweede serie, was er behoefte aan
een leider in hun midden, hiervoor waren verkiezingen nodig. Deze kwamen er dan ook. Er
werd zelfs een hele Brandpunt-uitzending aan gewijd, compleet met een opinie-onderzoek van
Maurice de Hond (leuke naam voor een nieuwe personage). Bij deze verkiezingen waren de
kijkbuiskinderen de actieve kiezers en onder andere Juffrouw Ooievaar, Meneer de Uil en
Chico Lama de passieve kiezers. Deze laatst genoemde won de verkiezingen glansrijk met
21,3% van de stemmen. Vreemd eigenlijk, want hij was een nieuwkomer in de serie.
Klik hier voor meer informatie over deze
Dierenbosche verkiezingen.
De serie kreeg
ook tweemaal aandacht van de Nederlandse politiek. De eerste keer kwam door het volgende
incident: In 1969 was er een kort geding tegen een platenmaatschappij. Inzet daarbij was
de tekst Hallo Meneer de Uil, die was gebruikt voor een carnavalskraker,
waarin de regels voorkwamen Hallo Meneer de Uil, uw onderbroek is vuil. Zo kunt u
niet mee, naar het café. Volgens Chanowski was de tekst beneden alle niveau en
volstrekt onaanvaardbaar. Het geding werd verloren, maar de makers vierden weer triomfen
toen bleek dat de Tweede Kamer een debat onderbrak om naar De Fabeltjeskrant te kijken. Later, in 1985, kreeg het kinderprogramma zelfs steun van de politiek, om precies te zijn van ministeries WVC en Binnenlandse Zaken, omdat er aandacht werd besteed aan het Allochtonen beleid en de Derde Wereld. |
Er is ook een incident geweest
met een religieus tintje. Het betrof de
krant van Meneer de Uil. Een bijbelgenootschap had problemen met de tekst op de voorpagina
van De Fabeltjeskrant, die bestond uit stukjes van de Bijbel. De Levita zegt het nog
altijd een wonder te vinden hoe dat te lezen was op de televisie, zonder loep
en vooral zonder videorecorder (die bestonden toen nog niet). Na deze klacht werden tekens
gebruikt die er uit zagen als letters, maar onleesbaar waren. |
Succesformule | Comeback | Internationaal | Publiciteit | Speelfilm |